کد مطلب:295052 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:255
انتخاب نام نیکو در کنار آموزش قرآن
امیرالمومنین علیه السلام می فرماید: «حق فرزند بر عهده ی پدر، سه چیز است: اول نام نیكو برای او برگزیند. دوم او را به آداب نیك ادب نماید. سوم به او قرآن بیاموزد». [1] .
ایشان «انتخاب نام نیكو» را در ردیف «آموزش قرآن» قرار داده اند و حتی در كلام ایشان «آموزش قرآن» بعد از «نام نیكو برگزیدن برای فرزندان» می باشد. این عمل، تقدیم یك نكته در روایات و آیات قرآنی، اغلب نشان دهنده ی اهمیت مطلبی است كه در ابتدا ذكر شده و چه بسا در اینجا كه «انتخاب نام نیكو برای فرزندان» بر «آموزش قرآن» به آنان مقدم داشته شده است، نشان دهنده ی پراهمیت بودن امر نامگذاری باشد.
گرچه می توان این تقدم و تاخر را حمل بر حقوق فرزندان در طول زمان دانست. به این معنی كه فرزند با به دنیا آمدن، نیاز به یك نام زیبا دارد تا با آن مورد خطاب قرار گیرد، لذا برگزیدن نام نیكو اولین حق فرزند بر عهده ی پدر و مادر است. پس از آن، روح كودك آماده ی پذیرش معنویات است و از این مرحله به بعد، كودك از نظر خلق و خوی، شكل می گیرد، بنابراین، دومین حق فرزند را تأدیب او برشمرده اند. و به عنوان سومین وظیفه، پس از آنكه كودك قدری رشد نمود و توان فراگیری مفاهیم قرآنی را به دست آورد والدین، موظفند به او قرآن بیاموزند.
[1] قال اميرالمومنين عليه السلام: «حق الولد علي الوالد ان يحسن اسمه و يحسن ادبه و يعلمه القرآن». ميزان الحكمه، ج 10، ص 720 از نهج البلاغه، حكمت 399.